آموزش چگونگی کاهش استفاده از منابع سیستم

در برخی از لپ تاپ ها و کامپیوترهای شخصی که از سیستم عامل ویندوز 10 بهره می برند، شاهد اجرای فرایندهای Service Host: Local System (Network Restricted) در Task Manager هستیم که مقدار زیادی از پردازنده، دیسک و حافظه را استفاده می کنند. در ادامه قصد داریم تا چگونگی رفع این مشکل را در ویندوز 10 در اختیارتان قرار دهیم.

نکته: قبل از شروع آموزش باید اشاره کنیم که این فرایند در سیستم هایی که از هارددیسک بهره می برند امکان پذیر است و در سیستم هایی با حافظه SSD قابل تنظیم نخواهد بود.

از زمانی که شما سیستم خود را روشن می کنید سرویس Superfetch در پس زمینه به اجرا در می آید و بخش زیادی از منابع سیستم از جمله CPU، دیسک و حافظه را استفاده می کند. برای رفع این مشکل توصیه می کنیم تا سرویس Superfetch را غیرفعال نمایید. در واقع اگر سیستم شما از هارددیسک برخوردار است برای رفع این مشکل کافیست تا این سرویس را برای افزایش سرعت سیستم و راه اندازی و اجرای سریع تر برنامه ها، غیر فعال نمایید. در ادامه نحوه ی غیر فعال کردن این سرویس را آموزش خواهیم داد.

 

ابتدا باید کلمه Services را در کادر جستجو در منوی استارت تایپ کنید و پنجره مربوط به سرویس ها را باز نمایید. برای دسترسی به این پنجره می توانید کلید میانبر Windows+R را نیز فشار دهید.

در پنجره باز شده سرویس Superfetch را پیدا کنید و بر روی آن دوبار کلیک نمایید تا پنجره Properties برایتان اجرا شود.

 

 

در زبانه General در بخش Startup Type گزینه ی Disabled را انتخاب نمایید و در بخش Service status بر روی کلید Stop کلیک کنید. در نهایت برای ذخیره تغییرات بر روی Ok کلیک نمایید.

توصیه می کنیم بعد از غیر فعال کردن این سرویس، سیستم خود را مجددا راه اندازی کنید.

در هنگام غیرفعال کردن این سرویس، بلافاصله استفاده از CPU کامپیوتر ما کاهش خواهد یافت و ما متوجه کاهش استفاده از منابع خواهیم شد. البته شایان ذکر است که غیر فعال کردن Superfetch ایده آل نیست اما باعث افزایش عملکرد و کاهش مصرف منابع سیستم خواهد شد. امیدواریم این مشکل در نسخه های بعدی ویندوز برطرف شود.

 

 

 

5 نکته برای خرید بهترین حافظه SSD

5 نکته برای خرید بهترین حافظه SSD

 

 

 

 

بگذارید از ابتدا شروع کنیم!

 

کار با کامپیوتر برای هر کسی نسبت به نوع فعالیتش فرق دارد به همین دلیل تنوع محصولات کامپیوتری نیز بسیار گسترده می باشد تا پاسخگوی نیاز همه باشد. اما این تنوع برای خریداری که به بازار کامپیوتر رفته تا خرید کند، چیزی نیست جز سرگیجه!
محصولی که در این مقاله قصد معرفی آن را داریم یکی از محصولاتی است که انتخاب آن نیازمند آشنایی کامل با مشخصات آن است و ندانستن این مشخصات خرید اشتباه و پشیمانی را به دنبال خواهد داشت.

هارد دیسک کامپیوتر محل ذخیره تمام اطلاعات و داده های ما می باشد، اما سرعت انتقالِ اطلاعاتِ آن در مقایسه با پردازنده اصلی (CPU) و رم بسیار پایین تر است، این امر موجب شده تا محصولات جدیدی به نام SSD یا سالید درایو ها تولید و جایگزین آن ها شوند.
اس اس دی ها یا سالید درایوها به جای دیسک های مغناطیسی از چیپ فلش سیلیکونی برای ذخیره اطلاعات استفاده می کنند و سرعتشان به 5 برابر هارد دیسک ها نیز می رسد.

 

 

 

اگر قصد خرید SSD دارید، چند نکته اصلی را فراموش نکنید :

 

1. حتما سرعت خواندن و نوشتن ها را مقایسه کنید. سرعتهای اس اس دی ها از 500 تا 560 مگابایت در ثانیه است و پیشنهاد ما انتخاب سریعترین ها در خواندن و نوشتن می باشد.
2. ظرفیت های SSDها دو دسته است : ظرفیت ناقص با 30 – 60 – 120 – 240 و 480 گیگابایت و ظرفیت کامل با 32 – 64 – 128 – 256 و 512 گیگابایت. با توجه به قیمت آن ها حتما ظرفیت کامل بخرید. تنها برندی که همه محصولاتش حجم کامل هستند ای دیتا می باشد.
3. اگر SSD را برای نوت بوکتان می خرید فراموش نکنید که بعضی نوت بوک ها فضایشان 7 میلیمتری و بعضی 9 میلیمتری است. تنها درایوی که در بازار هر دوی این اندازه ها را پشتیبانی می کند ADATA SP920 می باشد.
4. کنترلر در SSDها بسیار حائز اهمیت می باشد. کنترلر همان مغز پردازنده و تصمیم گیرنده درایو می باشد و انواع مختلفی دارد که هر کدام برای کاربرد خاصی در نظر گرفته شده اند. نوع اول آن Sandforce نام دارد که قبل از ذخیره اطلاعات آن را فشرده سازی می کند و برای فایل های غیر قابل فشرده سازی مثل MP3 و JPG مناسب نمی باشد و نوع دوم که Marvell نامیده می شود، با هر دونوع فایل سرعت بالایی دارد. ممکن است بپرسید چگونه بفهمیم کدام کنترلر برای ما مناسب تر است؟ اگر با کامپیوترتان بازی های جدید و گرافیک بالا بازی می کنید، فیلم تدوین می کنید، موزیک می سازید، با تصاویر کار می کنید، کنترلر مارول (Marvell) برایتان مناسب تر است. درایو SP920 جدیدترین و داغ ترین محصول حال حاضر ADATA است که یکه تاز اس اس دی های دارای کنترلر مارول بازار می باشد و سرعت خواندن آن به 560 و نوشتن آن به 500 مگابایت در ثانیه می رسد. اگر به سرعت بارگزاری سیستم عامل و نرم افزارها و دسترسی به فایل های قابل فشرده سازی اهمیت می دهید Sandforce برایتان مناسب تر است. درایو SX910 ای دیتا نیز یکی از بهترین درایوهای بازار می باشد که بالاترین رکورد سرعت اجرای نرم افزارهای ویندوز را از آن خود کرده است و سرعت خواندن و نوشتن آن به ترتیب 550 و 530 مگابایت در ثانیه می باشد.
5. سرعت درایو با پر شدن فضا کاهش پیدا نکند که این خاصیت بستگی 100% به نوع کنترلر درایو دارد . در حال حاضر هارد ADATA SP920 از این خاصیت برخوردار است.
   و در نهایت توصیه می کنیم محصولی مثل SSD را حتما با گارانتی تعویض 3 ساله خریداری کنید و به کمتر از آن قانع نشوید.

بررسی هاردهای اکسترنال ADATA

در این مقاله به بررسی هارد اکسترنال SSD ADATA خواهیم پرداخت.

حافظه‌های اس‌اس‌دی این روزها بسیار فراگیر شده‌اند، دلیل این موضوع نیز سریع‌تر بودن دسترسی به اطلاعات در آن‌ها نسبت به هارد دیسک‌ها و البته مصرف انرژی کمتر چنین حافظه‌هایی است. اغلب لپ‌تاپ‌های پرچمدار امروزی و بسیاری از تبلت‌ها از این نوع حافظه بهره می‌برند.

اما وقتی پای خرید هارد اکسترنال با ظرفیت بالا به میان می‌آید اغلب کاربران به فکر خرید یک دیسک سخت اکسترنال می‌افتند، چرا که قیمت مناسب‌تری دارند. اگر هم کاربری خواهان یک گجت کوچک باشد تا اطلاعات خود را روی آن ذخیره کند، در این صورت حافظه‌ی فلش خریداری می‌کنند که البته چنین دستگاه‌هایی نسبت به هارد اکسترنال ظرفیت بسیار کمتری دارند.

اما چه می‌شد اگر می‌توانستیم یک ابزار کوچک با ظرفیت بالا و سرعت انتقال بسیار خوب را همیشه همراه خود داشته باشیم تا فایل‌های حجیم بسیاری را روی آن جابجا کنیم؟ به نظر می‌رسد که ای‌دیتا با سه هارد اکسترنال خود با مدل‌های SC660، SV620 و SE730 موفق به عرضه‌ی چنین ابزاری شده است. در ادامه به بررسی حافظه‌های یاد شده می‌پردازیم.

این حافظه‌ها توسط آونگ برای بررسی در اختیار زومیت قرار گرفته است.

حافظه‌ی اکسترنال SE730

مشخصات فنی

• نوع حافظه: حالت جامد (SSD)
• ظرفیت: ۲۵۰ گیگابایت
• بدنه‌ی آلومینیومی مقاوم و ضد آب
• نرخ انتقال داده: خواندن ۵۰۰ مگابایت بر ثانیه/نوشتن ۴۵۰ مگابایت بر ثانیه
• رابط: USB 3.1 Gen 2 Type-C 
• سازگار با سیستم عامل‌‌های مک و ویندوز
• ابعاد: ۱۲.۲ در ۴۴ در ۷۲.۷ میلی‌متر
• وزن: ۳۳ گرم
• قیمت ۵۵۰ هزار تومان برای ظرفیت ۲۵۰ گیگابایت با گارانتی تعویض آونگ

 طراحی

در حالی که اغلب حافظه‌های SSD اکسترنال ابعادی به اندازه دیسک‌های سخت دارند و از این حیث مزیتی نسبت به آنها ندارند، اما هارد اکسترنال SE730 ای‌دیتا ابعاد بسیار کوچکی دارد. این دستگاه از هر نظر، اعم از ابعاد، وزن، میزان مقاومت، سرعت انتقال داده و مصرف انرژی نسبت به هارد اکسترنال برتر است و همین موضوع باعث می‌شود تا کاربران زیادی به فکر خرید آن بیفتند.

بدنه‌ی این حافظه از جنس آلومینیوم بوده و کیفیت ساخت بسیار بالایی دارد، ضمن آنکه موفق به دریافت گواهی IP68 از موسسه‌ی IEC شده است، بنابراین مقاومت خوبی در برابر گردوغبار و آب دارد. همچنین لازم به ذکر است که حافظه‌ی یاد شده در برابر خط‌وخش و ضربه نیز مقاوم است. لبه‌های دستگاه در دو سمت، از جنس پلاستیک بسیار مقاوم با رنگ مشکی در نظر گرفته شده است که یکی از آن‌ها نقش درپوشی را دارد که پورت USB‌ نوع C و چراغ LED دستگاه را در زیر خود جای داده است. ای‌دیتا حافظه‌ی اکسترنال SE730 را در دو رنگ طلایی و قرمز روانه‌‌ی بازار کرده است.

این حافظه به لطف ابعاد کوچک و وزن بسیار سبک‌ آن به راحتی حتی در جیب شما جا می‌شود تا همیشه و همه جا بتوانید اطلاعات خود را همراه داشته باشید. علاوه بر این‌ها از آنجایی که حافظه‌های SSD هیچ قطعه‌ی مکانیکی ندارند، در صورت ضربه‌های احتمالی نیز به مراتب کمتر از هارد اکسترنال آسیب پذیر هستند.

عملکرد و سرعت انتقال اطلاعات

حافظه‌ی اکسترنال SE730 تنها در یک نسخه‌ با ظرفیت ۲۵۰ گیگابایت به بازار عرضه می‌شود که از این میزان حدود ۲۳۲ گیگابایت در دسترس قرار دارد. همان طور که می‌دانید یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های بررسی عملکرد یک حافظه‌ی ذخیره‌سازی، سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات توسط آن است. از همین رو، برای آزمایش سرعت خواندن و نوشتن حافظه‌ی اکسترنال SE730، اقدام به اجرای بنچمارک‌های CrystalDiskMark 5 ،HD Tune Pro و AS SSD کردیم. 

در تست HD Tune Pro آزمایش «خواندن دیتا» این نتایج به دست آمد:

لپ‌تاپ / سرعت انتقال اطلاعات	نوع حافظه	حداکثر سرعت	حداقل سرعت	میانگین
ADATA SE730	SSD	229.3MB/s	130.6MB/s	152.5MB/s
ADATA HD700	Hard Drive	112.5MB/s	54.9MB/s	90.0MB/s
Lenovo ThinkPad Tablet 2	e-MMC	54.2MB/s	23.9MB/s	50.5MB/s
ET2321 INTH	HDD	190.2MB/s	23.0MB/s	138.5MB/s
Asus N550JV	HDD	107.5MB/s	18.3MB/s	80.5MB/s
Acer Aspire S7 2013	SSD	932.6MB/s	766.6MB/s	915.8MB/s
Lenovo T430	HDD	135.0MB/s	5.5MB/s	96.2MB/s
Fujitsu AH552/SL	HDD	86.7MB/s	8.1MB/s	70.3MB/s
Samsung 550P5C-S02	HDD	112.3MB/s	0.9MB/s	76.9MB/s
Samsung 350U2A	HDD	87.4MB/s	33.2MB/s	66.5MB/s
Asus K53V	HDD	92Mb/s	22MB/s	75MB/s
Samsung 300E5Z	HDD	106MB/s	1.2MB/s	68.9MB/s

همان طور که در نمودار نهایی این بنچمارک مشاهده می‌کنید، عملکرد این حافظه نسبتا پایدار بوده است.

بنچمارک CrystalDiskMark را نیز روی این SSD اکسترنال اجرا کردیم:

 

در نهایت نتیجه‌ی اجرای بنچمارک AS SSD را بر روی حافظه‌ی SE730 را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید:

حافظه‌ی اکسترنال SC660

مشخصات فنی

• نوع حافظه: حالت جامد (SSD)
• ظرفیت: ۲۴۰ و ۴۸۰ گیگابایت
• نرخ انتقال داده: خواندن ۴۲۰ مگابایت بر ثانیه/نوشتن ۴۴۰ مگابایت بر ثانیه
• رابط: USB 3.0 
• سازگار با سیستم‌های عامل ویندوز، مک و لینوکس
• ابعاد: ۹.۶ در ۷۶ در ۱۲۰ میلی‌متر
• وزن: ۸۲ گرم
• قیمت ۳۸۰ هزار تومان برای ظرفیت ۲۴۰ گیگابایت با گارانتی تعویض آونگ

طراحی

حافظه‌ی اس‌اس‌دی اکسترنال SC660 ظاهری شبیه به یک هارد اکسترنال باریک دارد، بدنه‌ی این حافظه از دو پنل جلو و پشت تشکیل شده است، پنل جلویی دستگاه فلزی بوده و به رنگ نقره‌ای است و خطوط موجود بر روی آن، ظاهری زیبا به این حافظه‌ بخشیده است، اما قاب پشتی به رنگ مشکی بوده و از جنس پلاستیک سخت است. دو رنگ بودن این حافظه، بر جذابیت ظاهری آن افزوده است.

برخلاف SE730 این حافظه در برابر گرد‌وغبار و آب مقاوم نیست، با این حال در برابر ضربه و لرزش مقاوم است. همچنین پورت به کار رفته در آن از نوع USB 3.0 است.

عملکرد و سرعت انتقال اطلاعات

حافظه‌ی اکسترنال SC660 در دو نسخه‌ی ۲۴۰ و ۴۸۰ گیگابایت به بازار عرضه شده است. نسخه‌ای که در اختیار ما قرار گرفته، دارای ظرفیت ۲۴۰ گیگابایت است که از این میزان حدود ۲۲۳ گیگابایت در دسترس قرار دارد. برای آزمایش سرعت خواندن و نوشتن حافظه‌ی اکسترنال SC660، اقدام به اجرای بنچمارک‌های یاد شده در بخش اول کردیم.

در تست HD Tune Pro آزمایش «خواندن دیتا» این نتایج به دست آمد:

لپ‌تاپ / سرعت انتقال اطلاعات	نوع حافظه	حداکثر سرعت	حداقل سرعت	میانگین
ADATA SC660	SSD	239.3MB/s	127.0MB/s	142.3MB/s
ADATA SE730	SSD	229.3MB/s	130.6MB/s	152.5MB/s
ADATA HD700	Hard Drive	112.5MB/s	54.9MB/s	90.0MB/s
Lenovo ThinkPad Tablet 2	e-MMC	54.2MB/s	23.9MB/s	50.5MB/s
ET2321 INTH	HDD	190.2MB/s	23.0MB/s	138.5MB/s
Asus N550JV	HDD	107.5MB/s	18.3MB/s	80.5MB/s
Acer Aspire S7 2013	SSD	932.6MB/s	766.6MB/s	915.8MB/s
Lenovo T430	HDD	135.0MB/s	5.5MB/s	96.2MB/s
Fujitsu AH552/SL	HDD	86.7MB/s	8.1MB/s	70.3MB/s
Samsung 550P5C-S02	HDD	112.3MB/s	0.9MB/s	76.9MB/s
Samsung 350U2A	HDD	87.4MB/s	33.2MB/s	66.5MB/s
Asus K53V	HDD	92Mb/s	22MB/s	75MB/s
Samsung 300E5Z	HDD	106MB/s	1.2MB/s	68.9MB/s

همان طور که در نمودار نهایی این بنچمارک مشاهده می‌کنید، عملکرد این حافظه نسبتا پایدار بوده است.

بنچمارک CrystalDiskMark را نیز روی این SSD اکسترنال اجرا کردیم:

 

اما نتیجه‌ی اجرای بنچمارک AS SSD را بر روی حافظه‌ی SC660 را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید:

حافظه‌ی اکسترنال SV620

مشخصات فنی

• نوع حافظه: حالت جامد (SSD)
• ظرفیت: ۲۴۰ و ۴۸۰ گیگابایت
• نرخ انتقال داده: خواندن ۴۲۰ مگابایت بر ثانیه/نوشتن ۴۴۰ مگابایت بر ثانیه
• رابط: USB 3.0 
• سازگار با سیستم‌های عامل ویندوز، مک و لینوکس
• ابعاد: ۱۱.۵ در ۷۸ در ۱۱۵ میلی‌متر
• وزن: ۸۸ گرم
• قیمت ۳۴۵ هزار تومان برای ظرفیت ۲۴۰ گیگابایت با گارانتی تعویض آونگ

طراحی

حافظه‌ی اس‌اس‌دی اکسترنال SV620 ظاهری شبیه به یک هارد اکسترنال باریک دارد، بدنه‌ی این حافظه نیز همانند‌حافظه‌ی SC660 از دو پنل جلو و پشت تشکیل شده است، با این تفاوت که هر دو بخش از جنس پلاستیک سخت بوده و به رنگ نقره‌ای هستند. 

این حافظه در برابر گرد‌وغبار و آب مقاوم نیست، با این حال در برابر ضربه و لرزش مقاوم است. همچنین پورت به کار رفته در آن از نوع USB 3.0 است.

عملکرد و سرعت انتقال اطلاعات

حافظه‌ی اکسترنال SV620 نیز همانند نمونه‌ای که در بخش بالا بررسی شد در دو نسخه‌ی ۲۴۰ و ۴۸۰ گیگابایت به بازار عرضه شده است. نسخه‌ای که در اختیار ما قرار گرفته، دارای ظرفیت ۲۴۰ گیگابایت است که از این میزان حدود ۲۲۳ گیگابایت در دسترس قرار دارد. برای آزمایش سرعت خواندن و نوشتن حافظه‌ی اکسترنال SC660، اقدام به اجرای بنچمارک‌های یاد شده در بخش اول کردیم.

در تست HD Tune Pro آزمایش «خواندن دیتا» این نتایج به دست آمد:

لپ‌تاپ / سرعت انتقال اطلاعات	نوع حافظه	حداکثر سرعت	حداقل سرعت	میانگین
ADATA SV620	SSD	227.0MB/s	126.0MB/s	141.2MB/s
ADATA SC660	SSD	239.3MB/s	127.0MB/s	142.3MB/s
ADATA SE730	SSD	229.3MB/s	130.6MB/s	152.5MB/s
ADATA HD700	Hard Drive	112.5MB/s	54.9MB/s	90.0MB/s
Lenovo ThinkPad Tablet 2	e-MMC	54.2MB/s	23.9MB/s	50.5MB/s
ET2321 INTH	HDD	190.2MB/s	23.0MB/s	138.5MB/s
Asus N550JV	HDD	107.5MB/s	18.3MB/s	80.5MB/s
Acer Aspire S7 2013	SSD	932.6MB/s	766.6MB/s	915.8MB/s
Lenovo T430	HDD	135.0MB/s	5.5MB/s	96.2MB/s
Fujitsu AH552/SL	HDD	86.7MB/s	8.1MB/s	70.3MB/s
Samsung 550P5C-S02	HDD	112.3MB/s	0.9MB/s	76.9MB/s
Samsung 350U2A	HDD	87.4MB/s	33.2MB/s	66.5MB/s
Asus K53V	HDD	92Mb/s	22MB/s	75MB/s
Samsung 300E5Z	HDD	106MB/s	1.2MB/s	68.9MB/s

همان طور که در نمودار نهایی این بنچمارک مشاهده می‌کنید، عملکرد این حافظه نسبتا پایدار بوده است.

بنچمارک CrystalDiskMark را نیز روی این SSD اکسترنال اجرا کردیم:

 

اما نتیجه‌ی اجرای بنچمارک AS SSD را بر روی حافظه‌ی SV620 را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید:

این حافظه‌ها توسط آونگ برای بررسی در اختیار زومیت قرار گرفته است.

جمع‌بندی

افزایش تقاضا برای حافظه‌های SSD، موجب تولید انبوه آن‌ها توسط تولیدکنندگان مختلف از جمله ADATA شد. حافظه‌های اکسترنال SSD به دلیل ابعاد بسیار کوچک، وزن سبک و پایداری بسیار بالاتر، گزینه‌ی بسیار خوبی برای جابجایی اطلاعات به شمار می‌روند. از طرفی سرعت انتقال اطلاعات نیز در آن‌ها به مراتب بالاتر از حافظه‌های اکسترنال HDD است. همه‌ی این‌ها را به قیمت مقرون به صرفه‌ای که ADATA برای این نوع از حافظه‌ها در نظر گرفته اضافه کنید تا به گزینه‌ای مناسب برای انتقال اطلاعات تبدیل شوند. 

انواع کنترل پنل های هاست ویندوز

انواع کنترل پنل های هاست ویندوز

سرور هاست ویندوز برای افرادی که که از برنامه های ASP و یا .NET و بانک اطلاعاتی MSSQL استفاده می کنند ،  مورد استفاده می باشد و شرکت های ارائه دهنده هاست کنترل پنل های مختلفی برای اینکه کاربران فضای میزبانی خود را کنترل و مدیریت کند در اختیار آن ها قرار می دهند .که پر استفاده ترین آنها شامل کنترل پنل های زیر می باشند :

کنترل پنل DotNetPanel :

این کنترل پنل به طور کامل بر اساس تکنولوژی  Net Framework.  می باشد و سازگار با انواع ویندوز می باشند و برای سایت های استفاده می شوند که  از زبان برنامه نویسی php یا ASP.net استفاده می کنند و نسبت به بقییه کنترل پنل ها کامل تر می باشد.

پلسک (Plesk) :

از کنترل پنل های پر استفاده می باشد معمولا تحت ویندوز می باشد و برای سایت های استفاده می شوند که  از زبان برنامه نویسی ASP یا ASP.net استفاده می کنند. البته روی  لینوکس هم  استفاده‌ می شود.استفاده از این کنترل پنل آسان می باشد و مورد پسند کاربر واقع می شود و تعداد زیادی کاربر از این کنترل پنل استفاده می کنند.

حداقل پیش نیاز سخت افزاری برای نصب و اجرای Plesk تحت OS Windows :

پردازشگر 1 GHz
512 مگابایت RAM
هارد دیسک 350 مگابایت

هلم (Helm) :

این کنترل پنل از کنترل پنل های قوی ویندوز می باشد و به وسیله این کنترل پنل می توانید یک یا چند سرور را با هم مدیریت کنید.و این کنترل پنل را به عنوان کاملترین کنترل پنل توصیه می کنند.

وب سایت پنل  (Websitepanel) :

این کنترل پنل اجازه مدیریت سرورتان ، با یک ساختار قوی را می دهد.. با این پنل می توانید سایتتان  ، حساب اف تی پی، بانکهای اطلاعاتی و … را از قسمت مدیریت کنترل نمایید.

سرور مجازی چیست؟

سرور مجازی چیست؟

سرور مجازی یاvps مخفف Virtual Private Server می باشد که به معنی سرور اختصاصی مجازی است.

این سرویس بر روی سرور اختصاصی توسط مجازی سازهایی مانند vmware تهیه می شود.

به زبان ساده مجازی ساز سرور اختصاصی را به چند سرور کوچک تر با قدرت کمتر تقسیم بندی میکند و در این سرویس کاربر می تواند برای هر سرور مجازی سیستم عامل جداگانه داشته باشد و سرور ها به صورت جداگانه از هم کار میکنند.

این سرویس می تواند برای میزبانی سایت یا ارسال ایمیل و یا برای دانلود و آپلود و موارد دیگر مورد استفاده قرار بگیرد.

از مزایای سرور مجازی برای استفاده به عنوان میزبانی وب:

1. استفاده حداکثر از منابع سرور

2. دسترسی root یا کاربر ریشه به سرور

3. انجام تنظیمات سرور به صورت دلخواه

از مزایای سرور مجازی برای دانلود و آپلود:

در صورتی که مدیر سایت دانلود هستید و می خواهید فایل برای دانلود کاربران قرار بدهید می توانید از این سرویس استفاده کنید و با نصب سیستم عامل ویندوز روی سرور و وصل شدن از طریق ریموت دسکتاپ فایل ها را با سرعت بالا از اینترنت دانلود کرده و روی هاست دانلود خودتان آپلود کنید.

و از مزایای ویژه آن مصرف نشدن ترافیک اینترنت شما در هنگام دانلود و آپلود فایل از اینترنت است.

انتخاب یک سرور مجازی

 انتخاب یک سرور مجازی

صرف‌نظر از این‌که قصد داشته‌باشید سخت‌افزارهای قدیمی را به یک سرور جدید منتقل کنید یا بخواهید سیستم‌عامل جدیدی را راه‌اندازی کرده یا حتی درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهید، مجازی سازی برای شرکت‌های کوچک مزایای متعددی را به‌دنبال دارد و در این رابطه محصولات بسیاری دردسترس قرار دارد. بازار مجازی سازی توسط سه فروشنده اصلی کنترل می‌شود. رتبه اول این بازار متعلق به VMWare است که مجموعه‌ای از محصولات متنوع شامل VMWare Server را عرضه می‌کند. رتبه دوم، در اختیار شرکت مایکروسافت و فناوری Virtual Server 2005 R2 قرار دارد. شرکت Critix  نیز که به‌تازگی مالکیت فناوری Xenserver را (که در حقیقت یک نسخه تجاری از فناوری مجازی‌سازی کدباز Xen است) به دست آورده، در رتبه سوم قرار دارد. تمام این فناوری‌ها به‌منظور استفاده در شرکت‌های کوچک تولید و عرضه شده‌اند و امکان دریافت رایگان آن‌ها از اینترنت وجود دارد. در این مقاله، فناوری‌های مذکور را مورد بررسی و آزمون قرار داده‌ایم.

 

Virtual Server 2005 R2 SP1

تا هنگام عرضه پلتفرم HyperV توسط مایکروسافت، فناوریVirtual Server  2005 R2 پلتفرم اصلی این شرکت برای مجازی سازی محسوب می‌شد. این فناوری در هر دو نوع پردازنده 32 بیتی و 64 بیتی قابل اجرا بوده و آخرین نگارش آن موسوم به SP1 از فناوری‌های Intel-VT و AMD-V پشتیبانی می‌کند؛ در حالی که داشتن فناوری‌های مذکور پیش‌نیاز نیست.  سیستم‌عامل ویندوز باید روی یک سرور میزبان نصب شود و بهترین گزینه برای این کار ویندوز سرور 2003 است. در صورت نصب روی یک سیستم 64 بیتی محدودیت تعداد ماشین‌های مجازی از 64 به512 عدد به ازای هر سرور افزایش می‌یابد. این در حالی است که حافظه اختصاصی هریک از ماشین‌های مجازی نیز از 3,64 گیگابایت به 256 گیگابایت می‌رسد. توجه به این نکته ضروری است که صرف‌نظر از پردازنده سیستم میزبان، ماشین‌های مجازی مهمان را فقط می‌توانید به‌صورت 32 بیتی اجرا کنید و برای هرماشین مجازی فقط امکان استفاده از یک پردازنده مجازی وجود دارد.

راه‌اندازی چنین سیستمی بسیار ساده است. کافی است از اجرای IIS توسط سیستم‌عامل میزبان مطمئن شده و نرم‌افزار را با استفاده از برنامه مربوط نصب کنید. پس از این کار توسط یک مرورگر و با استفاده از یک مؤلفه ActiveX که به‌منظور کنترل راه‌دور ایجاد شده است، می‌توانید ماشین‌های مجازی را ایجاد و مدیریت کنید. در صورت مدیریت مجوزهای کاربران با استفاده از Active Directory و بهره‌گیری از ابزار System Center Virtual Machine Manager برای مدیریت همزمان چندین سرور، امکان فعال‌سازی سیستم کدگذاری SSL نیز وجود دارد. ماشین‌های مجازی مهمان می‌تواند سیستم‌عامل‌های ویندوز یا لینوکس باشند که به‌منظور بهبود کارایی و سرعت از بسته‌های‌نرم‌افزاری Virtual Machine Addition استفاده‌می‌کنند. با وجود این، از سیستم‌عامل ویستا فقط برای مقاصد غیرتولیدی پشتیبانی می‌شود و تعداد پلتفرم‌های لینوکس که به‌صورت رسمی پشتیبانی می‌شوند، محدود است.  در آزمون انجام‌شده دریافتیم مدیریت‌نرم‌افزار مایکروسافت بسیار ساده‌است. ماشین‌های مجازی را می‌توان از ابتدای کار به‌وجود آورد، آن‌ها را کپی و جابه‌جا کرد و به‌منظور جابه‌جایی سرورهای فیزیکی موجود، ابزارهای جداگانه‌ای شامل برنامه‌ها و تنظیمات مربوطه در دسترس است. قابلیت بهینه‌سازی سیستم به‌واسطه توزیع کار بین ماشین‌های مجازی یا تخصیص درصد ثابتی از توان پردازشی به هریک از آن‌ها ویژگی جالب توجهی است.  یکی دیگر از ویژگی‌های مفید این نرم‌افزار امکان نصب و دسترسی به هارددیسک‌های مجازی به‌صورت Offline است. با استفاده از این ویژگی نیازی به راه‌اندازی ماشین مجازی مربوط نیست. در نگارش SP1 از ابزار Volume Shadow Copy Service نیز پشتیبانی شده و به‌این ترتیب امکان تهیه نسخه‌پشتیبان از ماشین‌های مجازی فعال فراهم شده است. با وجود این، برخلاف نرم‌افزار Xenserver Enterprise راهکاری برای انتقال فعال ماشین‌های مجازی وجود ندارد.

VMWare Server 2.0

یکی از مزایای اصلی VMWare Server این است که امکان میزبانی توسط هر دو نوع سرور ویندوز و لینوکس را دارد. هر نوع سرور ممکن است دارای پردازنده 32 یا 64 بیتی باشد. به‌علاوه، با وجود این‌که استفاده از فناوری‌های مجازی‌سازی Intel-VT و AMD-V تا هنگامی که نخواهید از سیستم‌عامل‌های مهمان 64 بیتی پشتیبانی کنید، ضروری نیستند، هردو فناوری مذکور پشتیبانی شده‌اند. نرم‌افزار مورد بررسی در این مقاله نسخه آزمایشی VMWare  Server  2.0 است که در اواسط سال 2008 عرضه شد. با وجود این، برای انجام فرآیند تولید پیشنهاد می‌کنیم از نسخه 1.0 این نرم‌افزار که پایداری بسیار بیشتری دارد، استفاده کنید. تمام نسخه‌های بعد از ویندوز 2000 با پشتیبانی از Windows Server 2008 می‌توانند نرم‌افزار VMWare Server را میزبانی کنند. در مقابل، پشتیبانی وسیعی ازمیزبانان لینوکس شامل 5.1  RHEL (سرنام  Red Hat Enterprise Linux) و آخرین نگارش Novell SUSE و Ubuntu به عمل آمده‌است. به همین ترتیب، فهرستی از سیستم‌عامل‌های مهمان شامل سولاریس شرکت سان و مجموعه‌ای از نسخه‌های مختلف ویندوز و لینوکس  همراه نسخه‌هایVista Business ،Windows Server 2008، ش Vista Ultimate و RHEL5 وجود دارد.

سایر بهبودهای آخرین نسخه شامل قابلیت پیکربندی ماشین‌های مجازی با استفاده از هشتاد گیگابایت رم (در نگارش VMWare Server 1.0 رم به 3,6 گیگابایت محدود است) و ده مبدل مجازی شبکه است.  در هر دو نگارش قابلیت SMP  دوطرفه در دسترس بوده و در Server 2.0 به ازای هر نسخه می‌توانید تا 64 ماشین مجازی را با قابلیت پشتیبانی از دستگاه‌های پرسرعت USB 2 راه‌اندازی کنید. به‌علاوه، برای تبدیل سرور های فیزیکی به ماشین‌های مجازی ابزارهای موردنیاز نیز در اختیار بوده و ابزارهای پیش‌ساخته متعددی در قالب VMWare وجود دارند. نصب سیستم بسیار ساده است، اما در نحوه مدیریت این محصول تغییرات عمده‌ای به چشم می‌خورد. در Server 1.0 برای ساخت، مدیریت و اجرای ماشین‌های مجازی از یک کنسول ویندوز و یک رابط انتخابی وب استفاده می‌شود. در VMWare Server 2.0 این رویکرد با یک کنسول مبتنی بر مرورگر جایگزین شده‌است. با استفاده از این کنسول دسترسی به ترمینال‌ها ساده شده، اما از دیدگاه ما کار با آن به سادگی رابط گرافیکی قدیمی نیست. به علاوه، در نگارش آزمایشی به چندین اشکال برخوردیم که باید در نسخه نهایی نرم‌افزار اصلاح شوند.

Xenserver v4

تفاوت Xenserver با دو محصول دیگر در این است که نرم‌افزار اخیر از نوع هایپروایزر( Hypervisor) است. به‌این معنی که برای شروع کار با Xenserver به سیستم‌عامل میزبان نیازی ندارید. کافی است CD موردنیاز برای نصب را درون درایو یک کامپیوتر قرار داده و با استفاده از آن سیستم را راه‌اندازی کنید. سپس می‌توانید تمام نرم‌افزارهای موردنیاز  را برای میزبانی ماشین‌های مجازی لینوکس و ویندوز بارگذاری کنید. هایپروایزر نرم‌افزار Xenserver از نوع 64 بیتی است، بنابراین با وجود این که ماشین‌های مجازی می‌توانند به هر دو صورت 32 بیتی یا 64 بیتی اجرا شوند،‌ نیازمند حداقل یک پردازنده64 بیتی هستید. برای اجرای سیستم‌عامل‌های مهمان ویندوز نیازمند پردازنده‌های Intel-VT و AMD-V با قابلیت پشتیبانی از Windows Server 2000 SP4، XP و Server 2003 و همچنین اغلب نسخه‌های اصلی لینوکس به صورت استاندارد هستید.  در نسخه آزمایشی 4,1 که مورد آزمون قرار گرفت، ویندوز ویستا (فقط در حالت 32 بیتی) در دسترس قرار داشته، به‌علاوه  مقیاس‌پذیری و کارایی این نگارش که انتظار می‌رود در اواسط سال جاری عرضه شود، افزایش یافته است.

سه نسخه از این نرم‌افزار عرضه خواهد شد که شروع آن با یک نسخه Express رایگان است. این نگارش برای شرکت‌های کوچک کارایی دارد، اما فقط به دو پردازنده فیزیکی و چهار گیگابایت حافظه محدود شده و فقط چهار مهمان فعال را پشتیبانی می‌کند. بنابراین برای ارائه خدمات به سایر مشتریان باید از سایر نسخه‌ها استفاده شود. با به‌روزرسانی سیستم به نسخه‌های Enterprise یا Standard هیچ محدودیتی برای تعداد پردازنده وجود ندارد؛ به علاوه هر سرور می‌تواند تا 128 گیگابایت و هر ماشین مجازی تا 32 گیگابایت  رم را مورد استفاده قرار دهد. نسخه Enterprise می‌تواند از ابزارهای ذخیره‌سازی مشترک iSCSI یا NAS نیز بهره‌گرفته و شامل ابزاری موسوم به Xenmotion است که امکان جابه‌جایی ماشین‌های مجازی فعال بین سرور ها را فراهم می‌کند. با وجود این، هزینه استفاده از نسخه‌های ‌مذکور کم‌نیست. به‌عنوان مثال، امتیاز سالانه نسخه Standard همراه پشتیبانی، از ششصد دلار آغاز می‌شود.

برای مدیریت راه‌دور Xenserver از یک برنامه Xencenter مبتنی بر ویندوز استفاده می‌شود. برنامه مذکور قابلیت مدیریت همزمان چندین‌ سرور و ادغام سرورهای جدید را فراهم می‌کند. با وجود این که کنسول توکار Xencenter کارایی خوبی دارد، ما ترجیح می‌دهیم برای دسترسی به سیستم‌عامل‌های مهمان ویندوز از Remote Desktop استفاده کنیم.از طرفی ساخت ماشین‌های مجازی جدید با استفاده از قالب‌های آماده، سریع و آسان بوده و می‌توانید قالب‌های دلخواه خود را پیکربندی کنید. تعداد زیادی از گزینه‌های شبکه و ماشین‌های مجازی وجود دارند که می‌توان از آن‌ها کپی یا نسخه پشتیبان تهیه‌کرد. به علاوه، برای میزبان‌های لینوکس یک ابزار تبدیل ماشین‌های فیزیکی به مجازی در اختیار قرار گرفته است. شرکت دل نیز به تازگی Xenserver را به عنوان یکی از برنامه‌های استاندارد در سرور های Poweredge تعبیه کرده است. یکی دیگر از قابلیت‌های مفید این نرم‌افزار سازگاری با قالب Microsoft VHD است.

انتخاب نهایی

انتخاب بین پلتفرم‌های مجازی سازی موجود در این گروه آزمون بسیار مشکلی است. تمام این فناوری‌ها قابلیت‌های متعددی داشته و به سادگی برای شرکت‌های کوچک راه‌اندازی می‌شوند، اما بین آن‌ها محدودیت‌ها و تفاوت‌های مهمی وجود دارد.برای مثال Virtual Server 2005 R2 SP1 محصول شرکت مایکروسافت نیازمند یک میزبان با مجوز کامل دسترسی است و فقط می‌تواند سیستم‌عامل‌های مهمان 32 بیتی را اجرا کند. در مقابل،‌ سیستم‌عامل مهمان ممکن است ویندوز یا لینوکس باشد و از رابط مدیریت مرورگرمحور زیبایی بهره‌مند است. به‌علاوه، امکان راه‌اندازی مجزای چندین هارددیسک وجود داشته و می‌توان ماشین‌های مجازی را به یک پلتفرم Hyper-V جدید منتقل کرد. اگر یک سرور ویندوز ذخیره در اختیار دارید و محدودیت‌های این فناوری برایتان مشکل‌ساز نیست،‌ این فناوری ارزش امتحان را دارد. در غیر این صورت بهتر است به سراغ سایر فناوری‌ها بروید.از طرف دیگر، امکان میزبانی VMWare Server توسط ویندوز سرور و لینوکس وجود دارد و از سیستم‌عامل‌های مهمان 32 و 64 بیتی پشتیبانی می‌کند. به‌علاوه، با استفاده از این فناوری در ماشین‌های مجازی از قابلیت SMP مجازی دوطرفه و پشتیبانی دستگاه‌های پرسرعت USB2 نیز بهره‌مند می‌شوید.

این قابلیت‌ها در فناوری مایکروسافت وجود ندارد. به هرحال نسخه VMWare  Server 2.0 به‌صورت آزمایشی عرضه شده و به‌کارگیری آن برای فرآیند تولید توصیه نمی‌شود. با وجود این‌که می‌توان نرم‌افزار VMWare Server 1.0 را به عنوان جایگزین فناوری اخیر به‌کار گرفت، باید توجه داشت نسخه 1.0 کارایی کمتری دارد. بنابراین توصیه ما استفاده از فناوری Xenserver v4 محصول شرکت Citrix است. فناوری Xenserver به عنوان یک محصول هایپروایزر بدون نیاز به سیستم‌عامل میزبان یا هرنوع هزینه اضافی دیگر حداکثر کارایی را در اختیار می‌گذارد. این فناوری از سیستم‌عامل‌های مهمان‌ 64 بیتی پشتیبانی کرده و با وجود این که نسخه رایگان Express فقط قابلیت اجرای همزمان چهار ماشین مجازی را دارد، قادر است اغلب نیازهای شرکت‌های کوچک را تأمین کند. به  علاوه، نصب و کار با فناوری Xenserver ساده است و آن را به انتخاب مناسبی برای شرکت کوچک با سرمایه اندک تبدیل می‌کند.

 

مطالب مرتبط

• اسپم یا هرزنامه چیست؟
• معرفی سرویس Paas
• بهینه سازی هاست لینوکس
• مراحل اتصال دامنه به هاست
• چه سایت هایی را می توان با وردپرس ایجاد کرد
• فواید استفاده از وردپرس در طراحی وب سایت
• فیشینگ چیست و روش های مقابله با آن
• معرفی سرویس ابری Iaas
• مقایسه سی پنل و پلسک
• انواع کنترل پنل های هاست ویندوز
• آشنایی با تکنولوژی IPS و IDS
• مزایای سرور لینوکس نسبت به سرور ویندوز چیست؟

اسپم یا هرزنامه چیست؟

اسپم یا هرزنامه چیست؟

یکی از مشهورترین انواع اسپم هرزنامه است اما اسپم می‌تواند شامل اسپم در پیام‌رسان‌ها، اسپم در گروه‌های خبری یوزنت، اسپم در بخش نظرات وبلاگ‌ها و صفحات ویکی و فروم‌های خبری و غیره هم بشود.

پیشینه

اولین اسپم در سال ۱۹۷۸ توسط گری فورک ارسال شد او به قصد تبلیغ شرکتش ششصد نامه به کاربران فرستاد ، از نظر فنی، ارسال اسپم تقریباً بدون هزینه‌است و این مساله باعث شده شرکت‌های بازاریابی، به سمت آن حرکت کنند. از آن‌جایی که ارسال اسپم مشکل فنی چندانی ندارد، بیشتر و بیشتر شاهد افرادی هستیم که به سراغ فرستادن اسپم می‌روند و به همین دلیل کشورها در حال تصویب قوانینی برای مبارزه با این امر هستند.

تعریف اسپم

به سوءاستفاده از ابزارهای الکترونیکی مانند ایمیل، مسنجر، گروههای خبری ایمیلی، فکس، پیام کوتاه و… برای ارسال پیام به تعداد زیاد و به صورت ناخواسته اسپم می‌گویند. با توجه به هزینه اندک این روش نسبت به پست سنتی که در گذشته برای ارسال پلاک به پلاک تبلیغات مورد استفاده قرار می‌گرفت و همچنین ناقص بودن قوانین بین‌المللی برای محدود کردن هرزنامه، این قبیل ایمیل‌ها در سطح وسیعی ارسال می‌شوند. «اسپم» در واقع عنوان علامت تجاری تولیدات گوشت بسته‌بندی محصولات غذایی معروف «هرمل» است و یکی از محصولات گوشتی کمی بود که در دوران جنگ جهانی دوم از جیره دهی مستثنی شده بود و از این رو به طور گسترده‌ای در دسترس بود. بعد از مدتی از این واژه در یک برنامهٔ طنز تلویزیونی انگلیسی (به نام میدان پرواز پی‌تون) استفاده کردند که در آن اسپم به شیوه‌ای غیرمعمول و طنز گونه در فهرست غذاهای رستوران تکرار شده بود. کامپیوتر آلوده ممکن است فقط به عنوان یک نقطه‌ی پایان باشد. بدافزارها می‌توانند سرور هایی با پروکسی باز نصب کنند، که برای تقویت اسپم‌ها به کار می‌روند و یا اینکه می‌توانند ماشینهای آلوده را به زامبی مبدل کنند که می‌توانند برای اهداف گوناگونی مانند هدایت‌کردن حملات DDoS به کار روند. در کلیه این موارد، سازنده‌ی بدافزار، کامپیوتر آلوده‌شده را که تقریباً هیچ احتمالی برای دستگیری یا شناسایی‌شدن آن ندارد، بعداً مجدد استفاده خواهد کرد. به طور کلی اسپم به معنای فرستادن پیام‌های متعدد و مشابه‌است و اسپمینگ تکرار این عمل نامیده می‌شود. اسپم‌ها به گونه‌های مختلفی در اینترنت گسترش می‌یابند که تعدادی از آنها در زیر آمده‌است:

اسپم ایمیل

اسپم ایمیل، که بنام ایمیل فله‌ای ناخواسته نیزنامیده می‌شود، عمل ارسال پیامهای ایمیلی بدون درخواست و بطور مکرر با محتوی تجاری در مقیاس بزرگ به دریافت کنندگان، بدون استثنا قایل شدن می‌باشد. اسپم ایمیل در اواسط ۱۹۹۰ وقتی که وارد اینترنت شد تبدیل به یک معضل شد و روز به روز گسترش یافت به صورتی که امروزه با یک تخمین محافظه‌کارانه ۸۰ تا ۸۵ درصد ایمیل‌ها را در بر می‌گیرد و در بعضی منابع از ۹۵ درصد بالاتر می‌رود.

اسپم پیامدهی آنی یا لحظه‌ای

اسپم پیامدهی آنی، که به اسپیم (واژه‌ای مرکب از اسپم و پیامدهی آنی) معروف است از سیستمهای پیامدهی آنی استفاده می‌کند. بسیاری از سیستمهای پیامدهی آنی یک دایرکتوری کاربری شامل اطلاعات آماری را در اختیار یک ناشر برای جمع آوری اطلاعات، علامت گذاری روی سیستم، وارسال پیامهای ناخواسته قرار می‌دهند. برای ارسال پیامهای آنی به میلیون‌ها نفر از کاربران نیازمند یک نرم‌افزار با قابلیت ذخیره‌سازی و اسامی دریافت‌کنندگان است. اسپمرها معمولاً کانال‌های متداول چت اینترنتی را هدف قرار می‌دهند و با بکارگیری بوت‌های آی‌آرسی که کانال‌ها را متصل می‌کند، پیام‌ها را منتشر می‌نمایند.

موتورهای جستجوی با اهداف اسپم(اسپم دکسینگ)

اسپم دکسینگ (مرکب از واژه اسپم کردن و ضمیمه کردن پیام می‌باشد.)به عملکردی روی وب جهانی برای تبدیل صفحات اچ‌تی‌ام‌ال برای تقویت و بالا بردن شانس آنها در قرارگیری روی لیست اعتباری موتورهای جستجو اطلاق می‌شود. این سایت‌ها فنون بهینه‌سازی موتور جستجوی کلاه مشکی را برای افزایش نامنصفانه رتبه در موتورهای جستجو بکار می‌برند. بیشتر موتورهای جستجوی مدرن الگوریتم جستجویشان برای محروم نمودن تاکتیک‌های اسپم دکسینگ تقویت کرده‌اند.

اسپم وبلاگی

اسپم بلاگ و یا بلام مخفف اسپم کردن در وبلاگهاست. در سال ۲۰۰۳، این نوع از اسپم با نوشتن مطالب تجاری درنرم‌افزارهای متحرک وبلاگی و با تکرار این توضیحات در پست‌های بلاگی مزیت پیدا کرد که چیزی بیش از یک لینک به وب سایت اسپمرهای تجارتی تهیه کرد.

اسپم انجمنی

اسپم انجمنی نوعی از اسپم است که در انجمن‌های گفتگو و پشتیبانی، بسیار مشاهده می‌شود و گاه به عنوان یک معضل و در جایی به عنوان سرگرمی تلقی می‌شود. در این نوع اسپم کاربران بجای پاسخ‌های مناسب از پاسخ‌های غیر مرتبط با موضوع تایپک استفاده می‌کنند. که منجر به منحرف شدن تایپک مربوطه و به نتیجه نرسیدن آن خواهد شد.

اهداف انتشار اسپم

اهداف متفاوتی برای به وجود آمدن اسپم وجود دارد، امروزه اسپم‌ها به طور عمده با هدف‌های تجاری منتشر می‌شوند ولی اسپم‌های غیرتجاری با هدف‌های دیگری نیز وجود دارند. ایمیل و دیگر شکل‌های اسپم کردن، برای اهداف دیگری غیر از اعلانات وآگهی‌ها مانند موارد سیاسی یا مذهبی نیز به‌کار رفته‌اند. برای مثال، سردار ارژیک، شبکهٔ کاربری یوزنت و ایمیل را با درددل‌های تجدید نظر طلبی تاریخی، اسپم کرد. همچنین تعدادی از مسیحیان با پیام‌های موعظه‌ای، شبکهٔ کاربری و ایمیل‌ها را اسپم نموده‌اند. تعداد فزاینده‌ای ازتبهکاران نیز با بکار گیری اسپم‌ها مرتکب انواع مختلفی از کلاهبرداری‌ها می‌شوند و در بعضی موارد آن را برای تطمیع وفریب مردم در موقعیت‌های بچه دزدی، باج‌خواهی و حتی قتل به کار می‌برند.

مناطق جغرافیایی اسپم‌ها

متخصصانی از آزمایشگاه‌های سوفوسلِس پیام‌های اسپم را که توسط فیلتر اسپم بعضی شرکت‌ها گرفته شده بود آنالیز کردند، آنها دریافتند که طی سه ماهٔ سوم ۲۰۰۷، آمریکا بیشترین پیام‌های اسپمی را در دنیا پخش کرده‌است. طبق نظر متخصصین سوفوز ٪۲۸٫۴ اسپم دنیا از آمریکا می‌آیند. دومین محل در لیست کشورهای اسپم‌کننده کره جنوبی با ٪۵٫۲ در کل اسپم جهانی است. اسپمرهای کل دنیا از هزاران کامپیوتر زومبی قرار گرفته در آمریکا برای ارسال اسپم استفاده می‌کنند.

 

هزینه‌های اسپم

کمیسیون بازار مشترک داخلی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۱ تخمین زد که هزینهٔ ایمیل‌های اسپم برای کاربران اینترنت بالغ بر ۱۰ میلیارد یورو در سال است. قوهٔ مقننهٔ کالیفرنیا دریافت که هزینهٔ اسپم در ایالات متحده که شامل پایین آمدن کارایی، اتلاف تجهیزات و نیروی کار لازم است، بالغ بر ۱۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۷ می‌باشد. تاثیرات مالی مستقیم اسپم شامل مصرف کامپیوتر و منابع شبکه، اتلاف زمان و منابع انسانی و توجه به روانه نمودن پیام‌های ناخواسته‌است. به علاوه اسپم از چندین بعد دارای هزینه‌است، از جمله، روش‌های اسپم‌کنندگان برای ارسال این پیام‌ها، هزینه ناشی از اجرای قوانین مربوط به اسپم و راه‌های مقابله با اسپم سبب هدر رفتن منابع مالی می‌شود. همچنین هزینه‌های غیر مستقیمی نیز توسط اسپم‌ها تحمیل می‌شود مثل سرقت مالی، سرقت داده، دزدی هویت و دستاوردهای فکری دیگران، انتشار ویروس و دیگر آلوده‌سازی‌های فایلی، کلاهبرداری و فروش فریب دهنده. نتیجهٔ دیگر اسپم کردن آن است که ضمایم موتور جستجو با صفحات بی‌مصرف پر می‌شود و هزینهٔ جستار انجام شده بالا می‌رود. هزینهٔ روش‌های اسپم‌کنندگان بالا است. چون اسپم کردن مقدار زیادی از سیاست کاربرد قابل قبول خدمات‌دهنده‌های اینترنت را نقض می‌کند، بیشتر اسپم‌کنندگان سال‌های زیادی برای پنهان کردن منشاء اسپم شان زحمت می‌کشند. اسپم ایمیل، یوزنت و پیام‌های آنی اغلب از طریق پروکسی سرورهای ناامن، ارسال می‌شوند. اسپم‌کنندگان مکرراً از نام‌ها، آدرس‌ها، شماره تلفن‌ها و دیگر اطلاعات تماسی دروغین استفاده می‌کنند. در بعضی موارد، آنها از شماره‌های کارت اعتباری دزدی و یا جعلی برای پرداخت حساب‌ها استفاده کرده‌اند. این کار به آنها اجازه می‌دهد سریعا از حسابی به حساب دیگر در صورت برملا شدن حرکت کنند.

 

ابعاد مخرب نامه‌های الکترونیکی ناخواسته

صرفاً درطی یک روز در سال ۲۰۰۳، یکی از عظیم‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی، بیش از دو میلیارد پیام ناخواسته را بلاک نموده‌است. شرکت مایکروسافت که دومین ارائه دهنده سرویس اینترنت اِم‌اِس‌اِن و سرویس هات مِیل می‌باشد، اظهار داشته‌است که به طور متوسط روزانه حدود ۲٫۴ میلیارد پیام ناخواسته را بلاک می‌نماید. براساس بررسی انجام شده در موسسه تحقیقاتی ردیکیت در ارتباط با نامه‌های الکترونیکی ناخواسته، بیش از چهل و پنج درصد از ۱۰٫۹ تریلیون پیام ارسال شده در سال ۲۰۰۳، اسپم بوده‌اند. یکی از مسائل مرتبط با اسپم این است که چرا حجم آنان تا به این اندازه زیاد می‌باشد، به سهولت در ایجاد آنان، برمی گردد. در حال حاضر، صدها شرکت وجود دارد که لوح‌های فشرده شامل میلیون‌ها آدرس معتبر پست الکترونیکی را می‌فروشند. با استفاده از نرم‌افزارهایی نظیر ورد، می‌توان به سادگی آدرس‌های فوق را به خطوطی مشتمل بر یکصد آدرس در هر خط تبدیل و در ادامه با استفاده از پتانسیل همیشه جذاب بریدن و چسباندن، آن‌ها را در فیلد TO هر برنامه معمولی نامه الکترونیکی، قرار دارد. پس از فشردن دکمه فرستادن، در کمتر از چندین ثانیه، صدها نامه الکترونیکی ارسال خواهد شد. سادگی در ایجاد و توزیع این نوع از نامه‌های الکترونیکی، از مهمترین مسائل و مشکلات مرتبط با اسپم است.

 

چگونگی جمع‌آوری آدرس‌های پست الکترونیکی

همیشه این سوال مطرح است که یک شرکت چگونه میلیون‌ها آدرس پست الکترونیکی معتبر را جمع‌آوری می‌کند تا پس از استقرار آنان بر روی سی‌دی، امکان فروش آنان را فراهم نماید. در این رابطه منابع متعددی وجود دارد: اولین منبع جمع آوری آدرس‌های پست الکترونیکی، گروه‌های خبری و اتاق‌های چت، می‌باشند. خصوصاً بر روی سایت‌های بزرگ، کاربران (به خصوص افرادی که اولین بار از این امکانات استفاده می‌نمایند)، اغلب از اسامی واضح استفاده نموده و یا آدرس واقعی پست الکترونیکی خود را در گروه‌های خبری قرار می‌دهند. ارسال‌کنندگان نامه‌های الکترونیکی ناخواسته، از یک نرم‌افزار خاص برای استخراج اسامی واضح و آدرس‌های پست الکترونیکی به صورت اتوماتیک استفاده می‌نمایند. دومین منبع برای جمع‌آوری آدرس‌های پست الکترونیکی، وب می‌باشد. در حال حاضر ده‌ها میلیون سایت بر روی اینترنت وجود دارد و ارسال‌کنندگان نامه‌های الکترونیکی ناخواسته می‌توانند با ایجاد «مراکز جستجو»، عملیات جستجو به منظور یافتن علامت «@» را که نشان‌دهنده یک آدرس الکترونیکی می‌باشد را پیمایش می‌نمایند. این نوع از برنامه‌ها را اسپم باتز می‌نامند. سومین منبع تامین کننده آدرس‌های پست الکترونیکی، سایت‌هایی می‌باشند که صرفاً با هدف جذب آدرس‌های پست الکترونیکی، ایجاد می‌گردند. مثلاً یک ارسال‌کننده نامه‌های الکترونیکی ناخواسته می‌تواند، سایتی را ایجاد نماید که به کاربر بگوید که «یک میلیون دلار» برنده شده‌است و صرفاً آدرس پست الکترونیکی خود را در این محل تایپ و یا درج نماید. یکی دیگر از روش‌های جمع‌آوری آدرس‌های پست‌الکترونیکی که در گذشته بیشتر استفاده می‌شد، فروش آدرس پست‌الکترونیکی اعضاء توسط سایت‌های بزرگ است. برخی دیگر از سایت‌ها، مخاطبان خود را با این سوال مواجه می‌نمودند که آیا تمایل به دریافت خبرنامه پست الکترونیکی را دارید؟ در صورت پاسخ مثبت به سوال فوق، آدرس کاربر دریافت و در ادامه به یک ارسال‌کننده نامه الکترونیکی فروخته می‌گردید. بزرگترین و متداولترین منبع تامین‌کننده آدرس‌های نامه‌های الکترونیکی، جستجو بر حسب کلید واژه «دیکشنری»، مربوط به سرویس‌دهنده پست الکترونیکی شرکت‌های عظیم خدمات اینترنتی و پست الکترونیکی نظیر اِی‌اُاِل، اِم‌اِس‌اِن و یا هات میل، می‌باشد. یک حمله مبتنی بر دیکشنری، در ابتدا ارتباطی را با یک سرویس دهنده پست الکترونیکی به عنوان هدف، برقرار نموده و در ادامه و با سرعت به صورت تصادفی اقدام به ارسال میلیون‌ها آدرس پست الکترونیکی، می‌نماید. تعداد زیادی از این آدرس‌ها دارای تفاوت‌های اندکی با یکدیگر می‌باشند. نرم‌افزار مورد نظر در ادامه بررسی لازم در خصوص موجود بودن آدرس‌های فوق را انجام می‌دهد و در ادامه آنان را به لیست آدرس ارسال‌کننده نامه الکترونیکی، اضافه می‌نماید. در نهایت لیست آماده شده به تعداد زیادی از ارسال‌کنندگان نامه‌های الکترونیکی ناخواسته، فروخته می‌گردد. آدرس‌های نامه‌های الکترونیکی، عموماً خصوصی تلقی نمی‌گردند (نظیر درج شماره تلفن شما در لیست دفترچه تلفن عمومی). زمانی که یک ارسال‌کننده نامه الکترونیکی، موفق به آگاهی از آدرس پست الکترونیکی شما گردد، آن را در اختیار سایر ارسال‌کنندگان نامه‌های الکترونیکی قرار می‌دهد. در چنین مواردی می‌بایست در انتظار دریافت تعداد زیادی از نامه‌های الکترونیکی ناخواسته باشیم.

شرکت‌های بزرگ ارسال کننده اسپم

برخی از شرکت‌هایی که در این رابطه فعالیت می‌نمایند، قادر به ارسال میلیاردها اسپم در طی یک روز می‌باشند. این شرکت‌ها در کشورهای متعدد تاسیس و فعالیت می‌نمایند (خصوصاً در کشورهایی که برای برخورد قانونی با اینچنین فعالیت‌هایی، قانون مشخصی تدوین و تعریف نشده‌است). برای این که با برخی از این شرکت‌ها بیشتر آشنا شویم بد نیست به سراغ گوگل رفته و بر حسب کلید واژه «اسپم» جستجو نمائیم. نتایج جالب زیر را مشاهده خواهیم کرد: شرکت فوق، اعلام می‌نماید که در طی یک روز قادر به ارسال ۲٫۷ میلیون نامه الکترونیکی به ازای پرداخت سی دلار می‌باشد. تمامی موسسات و شرکت‌های فوق، ادعا می‌نمایند که عملیات آنان خالی از اسپم، بوده و صرفاً پس از تائید متقاضی مبنی بر دریافت نامه الکترونیکی، اقدام به ارسال نامه الکترونیکی برای آنان می‌نمایند. در مواردی دیگر، ممکن است کاربر یک کالا را سفارش داده و یا یک فرم آنلاین را تکمیل نماید که دارای یک کادر در قسمت انتهایی می‌باشد که اعلام می‌نماید «در صورت عدم تمایل برای درج آدرس پست الکترونیکی در لیست مربوطه، می‌توان کادر مربوطه را غیر فعال کرد.»در برخی موارد ممکن است چنین پیام‌هایی در قسمت پایین فرم‌های آنلاین وجود نداشته باشد. در صورتی که به هر حال نام کاربر در لیست مجاز ارسال نامه الکترونیکی قرار گیرد، همواره امکان دریافت تعداد زیادی اسپم وجود خواهد داشت.

برخورد با اسپم

برای مقابله با نامه‌های الکترونیکی ناخواسته تاکنون روش‌های متعددی ایجاد و این روند با توجه به ابعاد گسترده آن، همچنان ادامه دارد. بهترین تکنولوژی که در حال حاضر برای توقف اسپم وجود دارد، استفاده از نرم‌افزارهای فیلترینگ است. این نوع برنامه‌ها، وجود کلید واژه‌های خاصی را در خط موضوع پیام، بررسی و در صورت شناسائی آنان، نامه الکترونیکی مورد نظر را حذف می‌نماید. برنامه‌های فیلترینگ، کلید واژه‌های مورد نظر را از نظر املایی شناسایی می‌نماید. برای املای یک کلید واژه، روش‌های متعددی وجود داشته و در برخی موارد ممکن است فرآیند هجی کردن نتایج مطلوبی را به دنبال نداشته و باعث حذف نادرست نامه‌هایی گردد که تمایل به دریافت آنان را داشته باشیم.

برخی از برنامه‌های فیلترینگ پیشرفته، نظیر هِریستیک و یا بِیشِن، با استفاده از روش‌های متعدد آماری (مانند فیلترینگ اسپم بیزی) اقدام به شناسائی اسپم بر اساس الگوهایی خاص می‌نمایند. سازمان‌های متعددی اقدام به انتشار لیست آدرس‌های آی‌پی استفاده شده توسط ارسال‌کنندگان نامه‌های الکترونیکی ناخواسته، می‌نمایند. هر اسپمر بزرگ، قطعاً دارای مجموعه‌ای از ماشین‌های سرویس‌دهنده‌است که اقدام به ارسال پیام‌های اسپم نموده و هر ماشین نیز دارای آدرس آی‌پی اختصاصی مربوط به خود است. پس از تشخیص اسپم از طریق آدرس آی‌پی آن، آدرس فوق به لیست سیاه اضافه می‌گردد. هاروستر یکی از مراکزی است که چنین لیست‌هایی را ایجاد و بطور دائم آنان را به روز می‌نماید. شرکت‌هایی که صورت حساب پست الکترونیکی را هاست می‌نمایند، می‌توانند با بررسی آدرس آی‌پی فرستنده و مقایسه آن با لیست سیاه ارائه شده، آن را فیلتر و بلاک نمایند. ارسال‌کنندگان نامه‌های الکترونیکی نیز در این زمینه ساکت ننشسته و در این رابطه از رویکردهای متعددی استفاده می‌نمایند.

تغییر متناوب آدرس‌های آی‌پی با توجه به وجود این‌گونه آدرس‌های آی‌پی در لیست سیاه، در صورتی که آدرس‌های فوق در اختیار سازمان‌ها و یا موسساتی دیگر قرار گیرد، عملاً برای استفاده‌کنندگان غیرقابل استفاده بوده و آنان نمی‌توانند از چنین آدرس‌هایی برای ارسال نامه‌های الکترونیکی واقعی، استفاده نمایند. استفاده از توان سایر کامپیوترهایی که به آنان شکی وجود ندارد: ارسال‌کنندگان اسپم، با استفاده از تکنیک‌های خاصی از بین کامپیوترهای مطمئن موجود درشبکه که به آنان سو ظنی وجود ندارد، اصطلاحاً یارگیری نموده و از آنان برای ارسال نامه‌های الکترونیکی ناخواسته، استفاده می‌نمایند. در چنین مواردی عملاً ماشین مورد نظر در اختیار ارسال‌کنندگان اسپم، قرار خواهد گرفت. از طرفی چون آدرس‌های آی‌پی این نوع از ماشین‌ها جدید بوده و در لیست سیاه آدرس‌های آی‌پی قرار ندارند، امکان ارسال میلیون‌ها پیام الکترونیکی با استفاده از آنان فراهم می‌گردد (قبل از این که شناسایی و در لیست سیاه قرار گیرند). از دیگر راهکارهای مقابله با اسپم، می‌توان به تدوین مجموعه قوانین مناسب برای برخورد با افراد و یا موسسات ارسال کننده این نوع نامه‌های الکترونیکی، تهیه یک لیست اختیاری برای افرادی که تمایل به دریافت اسپم را دارند و استفاده از گزینه‌هایی نظیر فرم‌های آنلاین در مقابل ایمیل، اشاره نمود. با توجه به حجم نامه‌های ارسالی ناخواسته و غیر قابل کنترل بودن آن، می‌بایست تغییرات عمده‌ای در سرویس‌دهندگان پست الکترونیکی سنتی ایجاد و آنان خود را مجهز به تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای به منظور ایمن سازی سرویس دهنده، نمایند. هم اینک موضوع مقابله با اسپم در دستور کار شرکت‌های عظیم تولیدکننده نرم‌افزار (سرویس‌دهندگان پست الکترونیکی)، سخت‌افزار و امنیت اطلاعات قرار گرفته و تمامی آنان در تلاش برای ایجاد روش‌ها و تکنیک‌هایی خاص برای مقابله با اسپم می‌باشند.

 

روش‌هایی برای کاهش اسپم‌ها

با درنظر گرفتن برخی نکات تعداد اسپم‌ها را می‌توان کاهش داد. اسپم‌ها ارتباط مستقیمی با ویروس‌ها نداشته و حتی ممکن است ایمیل‌هایی که از منابع معتبر ارسال شده‌اند نیز در زمره این گروه قرار گیرند. با رعایت موارد زیر می‌توان تعداد اسپم‌های دریافتی در ایمیل را کاهش داد: – قبل از ارسال آدرس ایمیل به صورت آنلاین، باید به دنبال قوانین و حریم خصوصی یک سایت مورد نظر گشت. سایت‌های شناخته شده دارای یک لینک خاص بر روی سایت خود به منظور آشنائی کاربران با سیاست‌های آن سایت در خصوص نحوه برخورد با اطلاعات ارسالی می‌باشند. می‌بایست قبل از ارسال آدرس ایمیل خود یا سایر اطلاعات شخصی، آن را مطالعه نمود واز این که مالکین و یا مسئولین سایت قصد انجام چه کاری را با اطلاعات ارسالی دارند آگاه شد. – هنگامیکه برای دریافت خدمات و یا صورت حساب جدید عملیات وارد شدن انجام می‌شود، ممکن است بخشی گزینه‌ها به صورت پیش‌فرض انتخاب شده باشند که در خصوص محصولات و یا سرویس‌های جدید به آن آدرس ایمیل ارسال شود. بنابراین در صورتی که آنان به همان وضعیت باقی بمانند، به زودی حجم زیادی از نامه‌های الکترونیکی دور از انتظار، ارسال خواهد شد. – باید قابلیت فیلترینگ برنامه‌ها و سرویس‌های پست الکترونیکی را شناسایی و به کار برد. دربسیاری موارد می‌توان آدرس یا دامنه‌های ناخواسته را بلوک کرد. -هرگز بر روی لینک‌های موجود در یک اسپم نباید کلیک کرد. برخی از منابع ارسال‌کننده اسپم با ارسال آدرس‌های ایمیل متغیر در یک دومین خاص مثل یاهو یا هات‌میل، سعی در تشخیص معتبر بودن یک آدرس ایمیل می‌نمایند. با کلیک لینک ارسالی توسط یک اسپم، صرفاً معتبر بودن آدرس ایمیل به اطلاع آنان رسانده شده‌است. گزینه «عدم عضویت» نیز روش دیگری به منظور جمع‌آوری آدرس‌های ایمیل معتبر است. – باید مراقب ایمیل‌ها با فرمت اچ‌تی‌ام‌ال نیز بود. بسیاری از شرکت‌ها این ایمیل‌ها را همراه با یک فایل گرافیکی لینک شده ارسال می‌نمایند. زمانی که برنامه سرویس‌گیرنده ایمیل، اقدام به دانلود گرافیک می‌نماید، آنان می‌دانند که ایمیل باز شده‌است. با غیر فعال نمودن گزینه دریافت اتوماتیک گرافیک در ایمیل و مشاهده ایمیل‌ها با فرمت صرفاً متن، می‌توان پیشگیری لازم در خصوص این مسئله را انجام داد.

 

مبارزه علیه اسپم

در نخستین روزهای حیات اینترنت، رفتار اجتماعی به شکلی دوستانه با عنوان اخلاق شبکه، راهبری و هدایت می‌شد. اصول اخلاقی شبکه بیشتر، از رویه‌های دوستانه مورد استفادهٔ سرویس‌دهندگان سرچشمه می‌گیرد. این رویه‌ها به عنوان توافقی بین سرورها و کاربران مطرح است و تعیین می‌کند که هنگام استفاده از اینترنت، چه مواردی پذیرفتنی و چه مواردی غیرقابل پذیرش و نامطلوب است. این رویه‌ها همچنین به وسیلهٔ محدودیت‌های فنی که پروتکل اینترنت ایجاد می‌کند، به گونه‌ای موثرتر عمل می‌کنند. با گذشت زمان، این رویه‌های معمول به موضوعاتی شناخته شده در اینترنت تبدیل شده‌اند. بدین صورت که از طرفی سرویس‌دهندگان شبکه یک توافق ضمنی را شکل می‌دهند و دنباله رو استانداردهای یکسانی هستند و از طرف دیگر، کاربران اینترنت خود را مقید کرده‌اند به اصول اخلاقی شبکه با رضایت تن دهند. هرگونه تخلف آشکار در اینترنت خشم کاربران را برمی‌انگیزد و مجازات‌هایی از انواع مختلف، از جمله توبیخ رسمی یا جلوگیری از دسترسی به شبکه را برای متخلفان دربردارد. هم‌چنین برخی اوقات سرویس‌دهندگان شبکه به علت ناتوانی در جلب رفتارهای مناسب، مورد توبیخ و سرزنش قرارگرفته‌اند. این عدالت هوشیار کاربران جدید را وادار می‌کند تا به اصول اخلاقی موجود توجه کنند. در همین راستا، نظریه‌پردازان اظهار می‌دارند که این اصول اخلاقی همانند حقوق عرفی وزنه‌هایی مطرح و بااعتبار هستند. اما از زمانی که اینترنت از یک شبکه دانشگاهی و علمی-تحقیقی، به ابزاری تجاری تبدیل شده‌است، مفاهیم دچار تغییر و تحول شده‌اند. به دنبال آن بسیاری از کاربران غیرفنی با جهل نسبت به این اصول، شروع به استفاده از اینترنت کردند. در همین زمان، جنبه‌های تجاری و تبلیغاتی، به عنوان بخشی از خدمات اینترنت، نمود پیدا کردند و کاربران بیشتر وارد مفاهیم تجاری شدند و از آن پس بود که اسپمرهای تجاری شروع به کارکرده‌اند. هرزنامهٔ وکلای آمریکایی «کانتروسی‌گل» از اولین و معروف‌ترین هرزنامه‌هاست. در سال ۱۹۹۳ آن‌ها آگهی «کاست سبز» یکسانی را برای گروه‌های خبری که پیش‌تر شناسایی کرده بودند، فرستادند و گرچه در این راه از دیگران پیشی گرفته‌اند، با این اقدام، خود را در معرض دریافت پاسخ‌های خشمگین و غضب‌آلود قرار دادند. بدین شکل که، کاربران با ارسال نامه‌های الترونیکی متعدد، به آن‌ها در صدد تلافی برآمدند و باعث شدند، که صندوق پستی آن‌ها و سرور شبکه لبریز شود. سایر هکرهای خشمگین نیز سعی کردند با هک کردن سرور ها به آنها لطمه بزند و در نهایت یک هکر خلاق و با هوش، به طور خودکار «کنسل بوت» را برای پاک کردن هریک از کپی پیام‌های تخلف‌آمیز در گروه‌های خبری، طراحی و ایجاد کرد. قضیه «کانتروسی گل» به خوبی نشان داد که قوانین لازم الاجرای زیادی وجود دارد که در آن بدون وجود دادگاه، داور، دادستان و مدعی‌العموم و در عوض با حضور کاربران، قانون به اجرا در خواهد آمد. قانونی که مجازات‌های گوناگون و فراوان دربردارد و زیر عنوان قانون توده یا قانون هوشمند اعمال می‌شود. البته باید توجه داشت که امروزه اسپمرها، هوشمندتر عمل می‌کنند، به گونه‌ای که آدرس‌های الکترونیکی را جعل می‌کنند، نامه‌های مشکوک را به سرورها نسبت می‌دهند و زمینه‌های برگشت به آدرس‌های غلط را فراهم می‌آورند. این پدیده به مشکلات اینترنتی و به ویژه سرورها بیشتر دامن می‌زند. هم‌اکنون نمونه‌های زیادی از مجبور ساختن سرویس‌دهندگان برای استفاده از دامنه‌ها و حوزه‌های جعلی وجود دارد. چه آن‌ها با تهدیداتی هم‌چون: خاموش کردن کامپیوتر، فرورفتن در باتلاق نامه‌های الکترونیکی برگشتی به فرستنده و پس فرستادن نامه‌های نفرت‌انگیز روبه‌رو شده‌اند. از زمان فرستادن اولین هرزنامه، سرورهای شبکه و کاربران اینترنت، روش‌های تکنیکی مختلفی جهت غلبه بر مشکلات هرزنامه، تدارک دیده‌اند. از جمله: فیلتردار کردن نامه‌هایی که فرستاده می‌شود، بلوکه کردن هرزنامه‌ها و نامه‌هایی که از سوی سرورها فرستاده می‌شود، بلوکه کردن هرزنامه‌های ناخواسته گروه‌های خبری که برای ورود به سرورها فرستاده می‌شود و بلوکه کردن آی‌پی ارتباطی از سایت‌های دارای هرزنامه. یکی از ارایه‌دهندگان خدمات پست الکترونیکی سعی کرده‌اند اسپمرهای خود را برای اهداف تحقیقاتی، مجوزدار کنند[۶]. استدلال آن‌ها بر این اساس است که: با استفاده از این نوع هرزنامه‌ها، زمان آموزش متقاضیان کمتر می‌شود، سرورها محو می‌شوند و در فضایی که اسناد اسپمرها در آن‌ها ذخیره می‌شود، صرفه‌جویی می‌شود. در هرحال، آن‌ها تاکنون در دست‌یابی به هدف خود موفق نبوده‌اند. از منظر قانونی تا به حال تعدادی از عرضه‌کنندگان خدمات پست‌های الکترونیکی با طرح دعوا، اسپمرها را به محکمه کشانده‌اند. از دیدگاه خدمات‌دهنده اینترنت ارسال نامه‌های تجاری ناخواسته بعد از درخواست‌های مکرر آن‌ها و اخطار به توقف این عمل، تجاوز به داشته‌های آن‌ها قلمداد می‌شود. این استدلال در دادگاه مورد پذیرش و تایید قرار گرفته‌است. سایر استدلال‌ها برای طرح دعوا بر این اساس است که اسپمرها با فرستادن اسپم، در واقع قرارداد خود را با خدمات‌دهنده‌های اینترنت نقض کرده‌اند. هم‌چنین اسپم‌های آن‌ها، کاربران اینترنت را به اعمال تلافی‌جویانه واداشته‌اند که منجر به تعطیلی خدمات‌دهنده‌های اینترنت شده‌است. افزون بر این، جعل کردن آدرس‌ها و برگرداندن آن‌ها به آدرس‌های برگشتی باعث از بین رفتن شهرت و اعتبار بازرگانان شده‌است. بنابراین اقامهٔ دعوا به استناد نقض حقوق علامت تجارتیِ گمراه کننده، نیز تا حدودی پذیرفتنی است. فرستادن اسپم در محاکم ایالات متحده، به عنوان یک فعالیت غیرقابل‌قبول شناخته شده‌است و دادگاه‌ها مجازات‌هایی را علیه هرزنامه‌نویسان که نامه‌های تجاری ناخواسته را به برخی سایت‌ها فرستاده‌اند، مقرر نموده‌اند. هم‌چنین به تازگی یک دادگاه کانادایی عمل ارسال هرزنامه‌ها را به عنوان اقدامی علیه اصول اخلاقی شبکه، شناسایی کرده و موقعیت خدمات‌دهنده‌های اینترنت را در مقابل هرزنامه‌ها تقویت نموده‌است.

 

قانون‌مند کردن اسپم

بسیاری از کشورها، قوانینی را برای قانون‌مند کردن اسپم وضع کرده‌اند و یا در حال تدوین آن هستند. به عنوان نمونه، بسیاری از ایالات کشور آمریکا، مجوزهایی برای این کار ایجاد کرده‌اند. در اتحادیهٔ اروپا نیز شورا و پارلمان اروپا، دستورالعمل‌های مناسبی در این زمینه ارایه کرده‌اند. خوشبختانه هم اکنون ایران نیز به فکر تصویب قانونی برای مقابله با پیام‌های ناخواسته افتاده‌است. به گفته یکی از مسئولان، پیش نویس لایحه «مدیریت پیام‌های ناخواسته الکترونیکی» نهایی و به هیئت دولت ارسال شده‌است. وی در خصوص تعریف اسپم در این لایحه گفت: هرگونه پیامی که بدون رضایت دریافت کننده و بدون وجود رابطه میان دریافت‌کننده و ارسال کننده از طریق سیستم‌های پست الکترونیکی (ایمیل)و پیام کوتاه برای اشخاص ارسال شود، اسپم خوانده می‌شود. براساس پیش نویس لایحه اسپم کمیته‌های تحت عنوان «کمیته مدیریت پیام‌های ناخواسته الکترونیکی» تشکیل خواهد شد که موارد مربوط به انتشار اسپم را هدایت و مدیریت خواهد کرد. نمایندگان وزارتخانه‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات، بازرگانی، امور اقتصادی و دارایی، فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، افراد تشکیل دهنده این کمیته خواهند بود. با توجه به این پیش‌نویس، ارسال پیام‌های ناخواسته برای کاربران ممنوع بوده و جرم تلقی خواهد شد. بر همین اساس، ارسال عمومی پیام ناخواسته الکترونیکی جزای نقدی داشته و در صورت تکرار، این مبلغ چند برابر خواهد شد. در صورتی‌که به واسطه ارسال پیام‌های تکراری و بیهوده از سوی افراد، به شبکه‌های ارائه دهنده خدمات و یا سیستم‌های پپام رسان الکترونیکی، خسارتی وارد شود، مجرم باید علاوه بر پرداخت جریمه نقدی، کلیه خسارات وارده را نیز جبران کند.

 

مفهوم VPS

مفهوم VPS

مفهوم VPS

واژه VPS مخفف “سرور مجازی خصوصی” می باشد. VPS به یک سرور ایجاد شده توسط نرم افزار مجازی سازی مانند VMware اطلاق می شود. VPS یا سرور مجازی خصوصی دقیقا به مانند یک سرور فیزیکی عمل می کند، اما با این تفاوت که اینجا یک نمونه مجازی شده ای می باشد که در داخل یک سرور ایجاد شده است. یک سرور فیزیکی معمولی تنها چندین سرور خصوصی مجازی را می تواند بر روی خود هاست کند. یک VPS مبتنی بر ابر ممکن است بر روی سرورهای مختلفی میزبانی شود.

رایج ترین نوع VPS ها VPS های مخصوص میزبانی وب می باشند. بسیاری از شرکت های ارائه دهنده خدمات میزبانی وب ، سرویس میزبانی وب VPS را به عنوان راهکاری جایگزین برای میزبانی وب  اشتراکی و یا میزبانی وب اختصاصی ارائه می دهند. یک VPS معمولا در حول دو محور اصلی مقدار منابع و قیمت قرار دارد. به مانند یک هاست میزبانی مشترک، VPS نیز ممکن است منابع یک سرور فیزیکی را با دیگر اکانتهای میزبانی اشتراکی به اشتراک بگذارد. علاوه بر اینکه یک VPS به مانند یک سرور اختصاصی بصورت سفارشی قابل تنظیم است بصورت کاملا اختصاصی و ایزوله شده از حسابهای دیگر می باشد.

هر دو مدل VPS های معمولی و ابری بصورت یکپارچه با استفاده از نرم افزار hypervisor مدیریت می شود. سروری که hypervisor را اجرا می کند، ماشین Host نامیده می شود و سرورهای VPS داخل آن ماشین های Guest-machine نامیده می شوند. نرم افزار hypervisor می تواند ماشین های مجازی را روشن و خاموش کند و منابع سیستمی مانند پردازنده، حافظه و ذخیره سازی دیسک را برای هر کدام از VPS ها تخصیص دهد.

سرورهای مجازی خصوصی یا همان VPS ها یکی از انتخاب های اصلی برای ارائه سرویسهای میزبانی وب می باشند بدلیل اینکه این سرورهای مجازی بسیاری از مزایای سرورهای اختصاصی با هزینه بسیار پایینتر ارائه می دهند. یکی از مزایای اصلی VPS ها مزیت مقیاس پذیری آسان آنها می باشد. از آنجا که هر VPS یکسرور مجازی شده است، پیکربندی آن را می توان براحتی و بصورت نرم افزاری به جای ارتقاء سخت افزاری ارتقا داد. با این حال، سرورهای اختصاصی اغلب عملکرد بهتری را ارائه می دهند چون تمام منابع سرور فیزیکی به یک سرور اختصاص داده می شوند.

 

 

مطالب مرتبط

• انتخاب یک سرور مجازی
• اسپم یا هرزنامه چیست؟
• بهینه سازی هاست لینوکس
• چه سایت هایی را می توان با وردپرس ایجاد کرد
• فواید استفاده از وردپرس در طراحی وب سایت
• معرفی فروشگاه ساز های رایگان
• مراحل اتصال دامنه به هاست
• معرفی سرویس Paas
• انتخاب نام مناسب برای دامنه
• آشنایی با تکنولوژی IPS و IDS
• WHOIS چیست؟
• تفاوتهای هاست اشتراکی با سرور VPS

 

توپولوژی یو پی اس

توپولوژی یو پی اس

توپولوژی یو پی اس
یو پی اس در بازار امروز اساسا دارای دو نوع طراحی است: خط تعاملی و دو تبدیل. این دو توپولوژی به طور متفاوتی عمل می کنند و اگر سبک اشتباه استفاده شوند، می توانند بار بحرانی را تحت تاثیر قرار دهند. به طور معمول یو پی اس تعاملی خطی برای رایانه های پرسنلی یا برای برنامه های کاربردی است که انزوا در خروجی حیاتی نیست. برای اکثر امکانات، ما توصیه می کنیم UPS دو تبدیل، زیرا آنها موج شکل خروجی بهتر در تمام حالت های عملیاتی و انزوا بهتر است. این را می توان به عنوان درجه قدرت کامپیوتر اشاره کرد.
 
تبدیل دوگانه
یو پی اس های دوبار تبدیل آنلاین با استفاده از یک مدار قدرت و یک اینورتر که قدرت AC در حال ورود به برق DC از طریق یک یکسو کننده را تغییر می دهد و قدرت را به تنظیم AC از طریق یک اینورتر تبدیل می کند. این فرآیند تبدیل دوگانه - AC به DC، DC به AC - قدرت مداوم را به بار برای قدرت متعادل می دهد. دوقطبی یو پی اس از باتری های متصل شده در اتوبوس DC محافظت می کند. واحد های دوگانه یو پی اس یو پی اس محافظت می کنند و انعطاف پذیری الکتریکی را از همه ی انواع مشکلات الکتریکی ارائه می دهند: جریان های ناگهانی، سنبله، گذرا، انفجار، سر و صدای خط، تغییرات فرکانس، قهوه ای و خاموشی. دوقطبی یو پی اس می تواند با تغییرات ولتاژ ورودی ولتاژ و تحرک های شدید شکل، با بیرون رفتن به باتری و همچنان بتواند شکل موج خروجی تمیز را به بارها ارائه دهد.
 
خط تعاملی
UPS های تعاملی خطی از یک سوئیچ انتقال و ترکیبی از اینورتر / مبدل استفاده می کنند که هر دو باتری را شارژ می کنند و انرژی خود را به خروجی AC در هنگام از دست دادن قدرت ابزار تبدیل می کنند. قدرت خط AC هنوز منبع اصلی اولیه بار است و به طور مداوم فیلتر می شود. باتری منبع تغذیه ثانویه است. هنگامی که خط قدرت عمل می کند، اینورتر / مبدل باتری را خنثی می کند. هنگامی که قدرت ناکام است، آن را در معکوس عمل می کند و قدرت باتری را به برق AC تبدیل می کند تا بارها را تغذیه کند پس از اینکه سوئیچ انتقال داخلی ورودی اصلی را باز می کند. یو پی اس تعاملی خطی به طور معمول با مدار برای فیلتر کردن سر و صدای خازن مورد استفاده قرار می گیرد و برای تنظیم ولتاژ خروجی، فراهم آوردن نیروی اضافی در هنگام قطع ولتاژ و خروجی خازن در طول موج ها، تنظیم می شود. یک خط اینترفیس UPS نمیتواند به اندازه بزرگتر از نوسانات ورودی ولتاژ یا اعوجاج سنگین شکل موج ورودی بدون نیاز به باتری رفتار کند. خطوط تعاملی UPS برای انتقال به باتری چندین بار در روز غیر معمول نیست. علاوه بر این، بعضی از واحد های UPS Line Interactive دارای یک بای پس داخلی نیستند، به طوری که هنگامی که یک واحد خرابی را خاموش می کند و بار بحرانی از بین می رود.

بررسی انواع مختلف سیستم های یو پی اس

بررسی انواع مختلف سیستم های یو پی اس

چهار شنبه, 04 مهر,1397

بررسی انواع مختلف سیستم های یو پی اس

در بازار در مورد انواع مختلف سیستم های یو پی اس و ویژگی های آنها تعاریف بسیار گیج کننده وجود دارد. هر یک از این نوع یو پی اس ها دارای تعاریف خاص خود هستند کاربرد عملیاتی آنها نیر با هم تفاوت دارد و مزایا و معایب خاص خود می باشند. با استفاده از اطلاعات زیر شما می توانید تصمیم خود را در مورد انتخاب توپولوژی مناسب یو پی اس برای نیاز خود را استخراج نماید.

معرفی

انواع مختلف یو پی اس (UPS) و ویژگی های آنها اغلب باعث سردرگمی در صنعت مرکز داده می شوند. به عنوان مثال، به طور عمده عقیده ای وجود دارد تنها دو نوع سیستم های یو پی اس Online و Standby وجود دارد که این دو اصطلاحا دسته دربرگیرنده بسیاری از سیستم های یو پی اس موجود نمی باشد. بسیاری از سوء تفاهمات در مورد سیستم های یو پی اس هنگامی که انواع مختلف توپولوژی های یو پی اس به درستی تبیین می شود از بین می روند. توپولوژی یو پی اس به ماهیت اساسی و طراحی یک یو پی اساشاره می کند. برندهای های مختلف تولید کننده یو پی اس به طور مرتب مدل هایی با طرح های و یا توپولوژی های مشابه ، اما با عملکرد و کارایی بسیار متفاوت تولید می کنند.
انواع یو پی اس
انواع سیستم های یو پی اس ها با اهداف مختلفی طراحی و ساخته شده اند و ضریب عملکرد متناسب خود را دارند. رایج ترین شیوه های طراحی سیستم های یو پی اس عبارتند از:

Standby
Line Interactive
Standby-Ferro
Double Conversion On-Line
Delta Conversion On-Line

برچسب ها:

• خرید یو پی اس
 
• قیمت یو پی اس
 
• گارانتی یو پی اس
 
• تعمیرات یو پی اس
 
• ups
 
• یو پی اس
 
• خرید ups
 
• فروش ups
• قیمت ups
 
• کاربرد یو پی اس
 
• فروش یو پی اس
 
• باطری یو پی اس
 
• نگهداری یو پی اس
 
• عملکرد یو پی اس